چراغ روشن فرهنگ در دل کویر خارتوران شاهرود؛ روایت تولد یک کتابخانه خیرساز
ایرنا – روستای کویری احمدآباد خارتوران شاهرود جایی که سکوت و گرمای شنها همیشه حرف اول را می زند، صاحب کتابخانهای خیرساز شد که قرار است تصویر این روستا را برای جریان مطالعه در دل کویر تغییر بدهد.
کویر همیشه تصویر سکوت را به همراه دارد؛ سکوتی طولانی که شنها آن را جا به جا میکند و باد هر روز در آن یادداشتهای تازهای مینویسد.
اما همین کویر گاهی میان گرمای بیپایان خود نقطهای متفاوت میسازد؛ نقطهای که نه از جنس نمکزار است و نه از جنس بیآبی، بلکه از جنس فکر و کلمه است.
کتابخانهای که سکوت کویر را میشکند
روستای احمد آباد در بخش خارتوران شهرستان شاهرود در شرق استان سمنان، یکی از همان نقطههاست. روستایی دور از مرکز شهرستان با فاصلهای که معمولا اخبار فرهنگی از آن کمتر شنیده می شود، اما امروز در دل همین روستا ساختمانی بنا شد که قرار است سکوت کویر را به صدای ورق خوردن کتاب پیوند بدهد.
کتابخانه علیبنابیطالب(ع) با هزینه ۱۰ میلیارد ریال توسط خانواده مرحوم «سردارنیا» ساخته شد، ساختمان ساده است اما در سادگیاش وزنی دارد که همه اهالی آن را حس می کنند.
مخزن کتابخانه در دل بنا نشسته و دو سالن مطالعه خواهران و برادران مثل دو دریچه رو به آینده باز شده است.
خیرانی که کلمه و کویر را کنار هم مینشانند
هنگام افتتاح، وقتی خانواده مرحوم سردارنیا کنار اهالی احمدآباد ایستاده بودند، ترکیب غریبی شکل گرفته بود. کلمه و کویر کنار هم ایستاده بودند خیر و خاک کنار هم نفس می کشیدند و همین کنار هم ایستادن خودش مهمترین پیام روز بود.
مدیرکل کتابخانههای عمومی سمنان گفت: کتابخانه در کویر تنها یک ساختمان فرهنگی نیست یک جریانسازی اجتماعی است.
کوتاهشدن فاصله منطقهای کمبرخوردار
سعید دهقانلو تاکید کرد: هر وقت کتابخانهای در یک منطقه دور ساخته میشود، از همان لحظه فاصله میان مرکز و حاشیه کمی کوتاهتر میشود.
وی معتقد است احمد آباد حالا فقط یک روستای کویری نیست، حالا یک پایگاه مطالعه است و این تغییر هویت برای کودکانی که سالها با محدودیت منابع آموزشی روبه رو بودهاند یک نقطه چرخش به حساب میآید.
جریان آگاهی به همت خیران
او گفت خیرانی مثل «مهناز سردارنیا» ثابت کردند که سرمایهگذاری فرهنگی لزوما نیازمند پروژههای بزرگ و شهری نیست، گاهی یک بنای ۱۲۵ مترمربعی میتواند جریان آگاهی را در یک منطقه کامل تغییر دهد.
وقتی خورشید عصرگاهی روی دیوارهای تازهرنگشده کتابخانه میافتاد، اهالی آرام آرام از در بیرون میآمدند. بعضیها در سکوت قدم برمیداشتند بعضی با هم حرف میزدند، اما چهرهها یک چیز مشترک داشت، آرامشی شبیه پیدا کردن یک تکیهگاه.
شاهرود حالا چهار کتابخانه خیرساز دارد در دیزج، مغان، زمان آباد و احمد آباد. این چهار نقطه شبیه چهار چراغ کوچک روی نقشه گسترده روستاها هستند؛ چراغهایی که روشن ماندهاند تا فاصله میان شهر و روستا، فاصله میان برخورداری و کمبود امکانات و فاصله میان آگاهی و فراموشی کمی کمتر شود.
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0